Kwartet : Ruud Geerts*Hans van Homburg*Constant du Fossé*Noud Dirks
We waren super goed op elkaar ingespeeld geraakt en daardoor optimaal voorbereid tijdens een heel speciaal en memorabel weekje in Roemenië in 2012! Dus wat zou ons nog kunnen opbreken in Spanje?
Daarbij ervan uitgaand dat Noud die bedelbrief in het Spaans vertaald zou hebben. Dat was inderdaad het geval. Hij bereidt immers alles tot in details voor, die Europatrotter. Niettemin viel het niet altijd mee het behulpzame hart van die Spanjolen te treffen, ook niet met de Loop voor Leven -noot. Hoe groter de haciënda, hoe langer de hekken met daarbinnen soms vele paarden, des te groter de kans dat ‘el jefe’ niet aanwezig was, (want) in Madrid woonachtig en de ons te woord staande beheerder ons helaas zou neeverkopen.
Dat leidde dan tot twee maal kamperen in het wild. Eigenlijk ook heerlijk. Schijten achter een struik (‘wel beter dan in je box’, op z’n Geerts-Gemerts gezegd), geen douche, wassen in een koude beek met schuimend water dat zelfs de paarden niet wensten te drinken. Wanneer maak je zoiets mee? Uniek. Dan leer je Spanje wel even kennen. Ook leer je onderscheiden hoe mooi de ongerepte natuur daar is bij nacht, pikzwart met vele sterren met het oorverdovende gesnor van de vele nachtzwaluwen! Of waren dat reuzekrekels? Vergeet ook de vele distels niet onder je blote voeten als je door al dat bier ’s avonds daarna weer je slaapzak uit moest…
We leerden de andere hoogtepunten van ons nijver kwartiermaken en van de liederlijke gezelligheid met lekker eten en drinken hierdoor extra waarderen. Hoe innig leuk is het niet de hospidalidad te ervaren van die andere Spanjaarden die ons hun terrein, hun wc, hun persoonlijke badkamer en persoonlijke hartelijkheid gunden! En dat alles bij mooi Spaans weer, dat wil zeggen blauwe lucht, geen wind, een heerlijk temperatuurtje en prachtige landschappen. En, niet op de laatste plaats, wat hébben we een vogels gezien! En gehoord! Je werd gek van het aanhoudend slagwerk van die nachtegalen. ’s Morgens werd je wakker van het zoetgevooisde onderlinge gemummel van de wielewalen. Waar maak je zoiets mee? Bij welke gelegenheid?
Noud moet maar weer iets verzinnen, als hij klaar is met El Rocio. Zo’n tochtje langs de Nederlandse kusten, zijn idee, dat wordt dan wat dat betreft wel afzien. Uitkijken naar meeuwen en zeehonden dan maar…