Vorige week had ik de eer de eerste etappe Parijs – Sevilla af te mogen trappen op de rug van Karel.
Ik had er erg naar uit gezien om mee te gaan, te meer omdat het 2 jaar terug, toen ik mee mocht rijden door Midden-Duitsland, erg veel indruk had gemaakt. Ik had Duitsland zó anders ervaren dan ‘normaal’! Natuurlijk geldt, hoe langzamer je voorbij een landschap trekt, hoe meer je ziet.
Leeuweriken, hazen en reeën in het veld, zwaaiende kinderen vanachter ramen, spechten in de bomen, prachtige oude boerderijen, jonge kikkertjes in kleine stroompjes in het bos, de vele haast euforische paarden wanneer we langskwamen met Jan en Karel, maar ook dorpen waar je wonderbaarlijk genoeg geen enkel teken van leven ziet. Heel erg fijn, rustig en mooi om een stukje land zo goed te zien. Tel daar de ontzettend gastvrije en gezellige Duitsers op bij wie we toen overnachtten, en het werd een week om, ja toch eigenlijk nooit te vergeten.
Ik had geen idee of de Fransen net zo gastvrij zouden zijn..
Gelukkig bleek al gauw dat ook de Fransen ons erg welkom lieten voelen en dat ze telkens met liefde mooie stallen voor Jan en Karel inrichtten Overal stonden bergen ‘foin’ (voor degenen die nog in Frankrijk mee gaan, misschien handig om te weten – ‘hooi’ in Frans) klaar voor de boys en ze werden vaak overspoeld met complimenten. Terecht!
Hoewel het dit keer ietsje kouder was dan twee jaar terug, was niettemin bijzonder aangenaam om dagelijks uren buiten te zijn. Al die kleine dingen en dieren die me goed zijn bijgebleven uit Duitsland, zagen we ook in Frankrijk. En herten en wilde zwijnen dus! Het voelde als een voorrecht om in de tijd van het jaar zoveel buiten te kunnen zijn. We reden door prachtige hagen van bloesem en zagen de omgeving met de dag groener worden.
Daarnaast vond ik het geweldig om te zien hoe de paardjes het deden. Zo relaxt, dapper en sterk! Ze zijn duidelijk goed klaargestoomd voor deze trip, ze zijn in hartstikke goede conditie en zijn ontzettend ontspannen, zelfs dwars door Orléans. Zelden zie je paarden zo goed gemutst als deze twee.
Noud, Karel, Jan, en zeker ook Hans, Fons en Josée, hartstikke bedankt voor een heel toffe week. Ik heb er heel erg van genoten!
Iedereen die nog gaat, héél erg veel plezier!