Het begint al aardig op te schieten……..nog 3,5 etappe en we zijn in El Rocio. Afgelopen week was het weer prima. Met Ruud, Hans en Constant hebben we als oud studiegenoten altijd weer veel plezier. Op de camping namen we afscheid van elkaar en ik ging in de wacht voor het nieuwe team. Voor mij brak er een rustdag aan. Alle spullen weer in en op orde brengen voor mijn nieuwe maatjes. Jan en Karel konden ff lekker uitrusten. Ruud en Constant hadden voor de nieuwe ploeg een mooie plek in het wild gevonden aan de rivier de Taag, dicht bij een bruisende waterval voor de maandagavond. De nieuwe ploeg kwam op zondagmiddag aan. Hans, Tom en Michiel. Nieuwe week met nieuwe avonturen. De eerste tekenen van El Rocio kwamen we al tegen.
Eerste dag met Michiel op pad
Vroeg in de ochtend namen we afscheid van onze campingvrienden/beheerders. We kregen een paar cadeautjes aangereikt en de rekening. De nieuwe overnachtingslocatie lag een dikke 40km verderop aan rivier de Taag. Michiel en ik reden 46 km in de recordtijd van 6 uur en 3 kwartier. We kwamen bij de rivier aan en waren verbaasd over de locatie. El Puenta Del Arzobispo is het middelpunt van de Spaanse ceramische industrie. Alles is er betegeld met ceramiek en het barst er uiteraard van de winkeltjes. Het dorpje Direct aan het water aan de rand van het dorp met op loopafstand een waterbron waar we de paarden hebben gedrenkt, gepoetst en van een vliegenjas en cap voorzien. Lopend door het dorp stonden de voorbijgangers stil en liepen de kinderen met ons mee. Terug bij de caravan keken we elkaar aan en concludeerden dat we een pittige maar prachtige rijdag achter de rug hadden. Jan en Karel stonden er prima bij. Hans en Tom kwamen terug van het boodschappen doen en een nieuwe plek zoeken voor de dinsdagavond. Met de coördinaten op zak was het eenvoudig de nieuwe plek op de GPS/Garmin tee vinden en kon ik aan de slag met het schrijven van de route voor dinsdag. Aansluitend koken en dan gezellig met elkaar aan tafel. Nog ff de foto’s en filmpjes van de dag bekijken en dan naar bed.
Team van de week
Alweer zo’n leuk team met een toevalligheid. Carla zou deze week als amazone meegaan, maar helaas is haar vader overleden. Haar zoon Michiel had besloten om in haar plaats mee te gaan en ik vond dat een goede gedachte. Hans, vriend sinds de jaren zeventig ging als kwartiermaker mee en dit keer vervulde hij deze taak samen met zijn zwager Tom. Een leuke club mensen bij elkaar.
Van El Puenta naar Guadalupe, maar het wordt El Robledillo
We hadden te verstaan gekregen dat dit een mooi grotendeels onverhard pad zou zijn. Een behoorlijke afstand, weer over de 40 km. Vroeg in de ochtend maakten we de paarden en onszelf klaar en gingen op weg. Een prachtige omgeving om in te mogen lopen. Het eerste stuk helemaal langs de Taag en dan de velden in. Na een kilometer of 15 moeten we een stukje verharde weg lopen. Ik hoor dat een van Karels ijzer een nieuw geluid maakt. We stappen af en gaan kijken. Links achter is het hoefijzer aan de voorkant doormidden gescheurd. Ik had gehoopt dat hij het nog een paar dagen zou volhouden, zodat we bij de grote stad makkelijk aan een smid konden komen. Verder lopen zagen we niet zitten, dus hebben we Hans gebeld om ons te komen ophalen en aldus geschiedde. Terwijl wij aan het wachten waren, keek Jan zwaar geïnteresseerd naar een voorbij trekkende kudde schapen. Langs de weg vonden we nog een baaltje hooi, lekker als er weinig te vreten is, dus meenemen. Op de overnachtingslocatie aangekomen waren Michiel en ik weer verbaasd. Een biologische boer met een flink stuk land, flink wat geiten en een 6tal appartementen wachtte ons op. Een plek waar je zomaar een weekje zou willen verblijven. Het gezin met de meisjes Pepa en Catalina en vader en moeder Pepe en Gema waren zeer gastvrij en erg behulpzaam. Pepe had al een smid geregeld die de dag erna zou komen om beide paarden te beslaan met de gesponsorde ijzers van Gerrie Jacobs, mijn smid thuis. De avond kregen we een heerlijke barbecue aangeboden. Met veel plezier hebben we aan het vuurtje gezeten. De dag erna, nadat Pepe zijn schapen had geschoren deed hij mijn was, een vuilniszak vol, geweldig. Na een uurtje ging ik eens rondkijken en Pepe en Gema waren bezig de geitenmelk te verwerken naar yoghurt en kaas. Mooi om te zien. Goed dat mensen op deze manier kunnen en willen leven. In alle vroegte fietsen de kinderen naar de poort van het complex en wachten daar op de schoolbus. Vroeg in de middag worden ze teruggebracht en fietsen ze naar hun huis. Ik heb genoten en de omgeving is prachtig om in te vertoeven. Wil je een weekje rust, voor 40 Euro per nacht heb je een prachtige 2 persoonskamer met douche en toilet. ’s Avondeten kan er ook voor weinig geld en wat je eet is zeer verantwoord geteeld en opgegroeid. Heb je zin om erheen te gaan kijk dan voor de info op www.laslucias.com
Hans vertrekt weer, samenstelling team van de week wijzigt
Op woensdag rond de klok van 3 wordt Hans naar het vliegveld van Sevilla gebracht door Michiel en Tom. Tis 400km heen en 400 km terug. Heel jammer maar Hans moet voor zijn werk op donderdag in Nederland zijn en heeft besloten om toch 4 dagen mee te maken. Piet is zijn vervangen, hij wordt vanaf het vliegveld mee terug genomen zodat we donderdagochtend weer compleet zijn. Mooi dat Piet eerder kan komen. Hij zou de laatste 3 weken meegaan en heeft dat nu met een stel dagen uitgebreid. Hartstikke goed en ik ben er blij mee. Dag Hans, hartstikke bedankt en heel fijn dat je er was. Piet welkom en samen een paar mooie weken bouwen.
Van El Robledillo naar Guadalupe, wat een rit
Vroeg in de ochtend zijn Michiel en ik al met de paarden in de weer. Ook moeten we Piet nog het nodige aan informatie geven dus kunnen we wat later vertrekken. Er is bijna 30 km gepland op de Garmin. In 9 uur leggen we echter 51 km af. We verlopen ons en kiezen soms voor paden met een gokje. Dat wil zeggen dat je soms 1,5 uur rijden terug moet. Paden die ophouden bij een afgrond, een bezienswaardigheid of zomaar houden ons de hele dag bezig. Maar we zien het niet als straf. De omgeving is zo vreselijk mooi dat hitte, vermoeidheid of opgezette benen niet erg zijn. De paarden gaan goed. Op staan we in de beugels voorover naar beneden gaan we van de zadels af en wandelen samen met Jan en Karel verder. Hier en daar laten we ze ff grazen en in de bergen is een overvloed aan water. We zijn gedurende 9 uur actief en nemen alles bij elkaar 1,5 uur pauze. Om 18.20 uur zie ik de caravan beneden in het dal staan. Over de weg is het 4 kilometer, maar binnendoor misschien wel korter. We besluiten weer voor de zoveelste keer die daag een short cut te maken. Daar krijgen we spijt van. De plaatselijke bevolking zal het allemaal wel weten, maar koersen op gevoel en logisch denken. Maar de logica ontbreekt en na een dik uur ronddwalen op de helling komen we eindelijk op het pad dat we al veel eerder hadden veracht. Rond de klok van 19.45 wandelen we onze rustplaats binnen. Eerst de paarden dan wij……. Pfffffff
Alweer een pittige stukje Op weg naar Sevilla
Bij het afscheid is er niemand van de stal in de buurt. We hebben een lange dag voor de boeg dus besluiten we er dan maar simpel met z’n tweetjes op de foto te gaan. En dan aan de wandel, we rijden van Guadalupe naar Berzoczna. Een route van 32 km, het worden er uiteindelijk 44. Eigenwijze lui zijn we toch. We hadden ervoor gekozen een heel stuk van een wandelpad te nemen. Dat is ons dus flink opgebroken. Na een dik uur moesten we over een pad maximaal 50cm breed met rechts rotsen en links een afgrond. Het pad bezaaid met dikke keien en boomstronken. We hebben een klein stukje geprobeerd, maar al snel besloten niet door te zetten, dus terug. Jammer van de tijd maar ook hier weer wat een uitzichten en wat een prachtige omgeving. Kijk naar You Tube de filmpjes…….
De laatste dag van de 8ste etappe
Dit is een aparte dag, met Michiel rijd ik voor het laatst, Tom en Piet blijven en Ton wordt als kwartiermaker ingevlogen. We maken vandaag een kortere rit dan op de andere dagen en komen aan het einde van deze week op ongeveer 185 km uit. Een mooie prestatie en Michiel heeft het geweldig gedaan. In de loop van de ochtend nemen we afscheid van onze gastfamilie waar we een leuke en gezellige avond mee hadden gehad en die zeer behulpzaam waren geweest bij het vinden van een nieuwe plek om te overnachten. Eugenia en Miguel waren de eigenaren van een Finca. Ze stelden de voorzieningen en de standplaats ter beschikking. Jan en Karel hadden een eigen weitje en vermaakten zich prima. Andere gasten waren Miguel en zijn Duitse vriendin Verena. Woonachtig in Frankfurt. Zij waren zeer behulpzaam en geïnteresseerd in ons verhaal. Leuke avond gehad. We rijden van Berzoczna naar Logrosan. Dit was me toch een prachtige tocht. Vanaf de bergkam, waar we overheen reden keken we het dal in richting…….jawel Sevilla. Een groot open gebied waar we komende week doorheen trekken. De vergezichten waren zo verschrikkelijk mooi dat we besloten alleen stapvoets verder te gaan. We reden 3 uur op deze manier en keken onze ogen uit. In de afdaling zeiden we Sierra de Guadalupe tot ziens. Aan het einde van de daling stond er een enorme bak water langs het pad. Michiel sprong van zijn paard, kleedde zich uit en sprong erin…..”brrrrrrrrrrrrrrr steenkoud, dat water”!! Bijna 30 km in 5 uur en een kwartier.
tot slot nog enkele YouTube filmpjes:
3 reacties op De achtste etappe; wat een landschap hier in de Extremedura
Het was weer een feest om er bij te zijn, al was het maar vier dagen. Blijf genieten, en zie je bij El Rocio.
Hans
prachtige foto’s mannen. genieten. heel erg mooi. Leuk en fijn Michiel dat je Carla zo geweldig hebt ‘vervangen’, het leuke is dat Carla nu volgende week weer met mij meegaat!
Whow wat een mooie foto’s; sta te popelen om op pad te gaan. Tot morgen, kus Carla