Op weg naar Sevilla

2014

De vijfde etappe nam een einde op zaterdagochtend in alle vroegte. Ik zal twee hele dagen alleen zijn. De mannen en vrouw die al vroeg in de auto stapten gaven aan: “Noud je gaat je niet vervelen, tis een mooie stal met leuke mensen en je moet nog een hele dag zoeken naar een nieuwe plek, dan weet je ook eens wat dat betekent ”, dat was het dan, voor mij een domper na een geweldige week met hartstikke leuke mensen om me heen. Jan, Marcel, Leo en uiteraard Henriette, het was een hele aparte en vooral gezellige week. De mannen deden de hele dag door hun klus en maakten het tot in de vroege ochtenduren gezellig. We hebben veel lol gemaakt. Henriette was voor de dag door geweldig. Wat een amazone, we hebben vele kilometers gelopen en vele spannende momenten meegemaakt. Ze rijdt, als enige overigens, de hele week op Jantje. Hij blij, Henriette blij en ik vond het helemaal goed om ook Karel eens een week onder het zadel te hebben. Vrouw en mannen, bedankt voor deze mooie week. De eerste week Spanje mag worden afgesloten met een 10.

 

 

Afscheid

Zaterdagochtend om negen uur gaat de poort open, iedereen is al een half klaar voor vertrek. Rond 0930u mogen en kunnen ze weg. Zwaar afscheid en al snel, WAT NU !!. Caravan en paardenwagen poetsen en schoonmaken. Bedje opmaken en lakens verschonen. Paardjes verzorgen en ff op het toilet afspoelen en onderhouden. Later op de ochtend ga ik op zoek naar een nieuwe locatie. In het dorpje Santa Maria/Mahamud vraag ik bij het tankstation naar de mogelijkheden. Al snel zit ik met mijn Spaanse brief, waarin beschreven wat de bedoeling is, in een landrover en wordt het gebied rondgereden en stopt de man er overal  waar iemand staat. De man legt uit wat de bedoeling is. Uiteindelijk kom ik in een Renault terecht met een man die met me rondrijdt en laat zien waar ik overal zou kunnen staan met mijn gezelschap. We komen terecht bij een tweetal oude kippenschuren midden tussen de akkers. Lijkt me leuk en besluit die plek te nemen. Pablo was zijn naam, een fantastische man. We hebben een geweldige avond en nacht gehad.

Op zondagmiddag vele verrassingen

Alles heb ik weer op orde, ik zie wel wat ons nieuwe teampje wil: tentjes, in de caravan, gewoon buiten enz. Rond de klok van 12en komen onze Rik, zijn vriend Thijs en de vader van Thijs, Geert. Aan, ik ben heel blij dat ze er zijn. Mooie ontmoeting en ontvangst en al snel zijn we gezellig aan de babbel. Sarah, de dierenarts van Jan&Karel met een van haar  vriendinnen komt later op de middag. We bespreken alle zaken rondom paarden, caravan en paardenwagen, nemen een biertje en  gaan in de wacht. Ik kijk een beetje rond en dan komen er twee vrouwen de hoek om…… natuurlijk kijk ik en zie , jaja, mijn oudste dochter Kris aan komen stappen. Nog eens goed kijken, heb pas twee biertjes op en geen slaap. Is het echt ???? Kris met Anne een van haar vriendinnen zijn HIER geland, wat een verassing, ik ben sprakeloos, Anne: “Noud jou heb ik nog nooit zo lang stil meegemaakt !!”.

Uurtje later komen Sarah en Saskia aan. Ook weer helemaal goed. Deze week  hebben we een team van de week met z’n 8ten. Prachtig. Ik kook voor de ploeg en we nemen er één en nog één. De gezelligheid neemt toe, de muziek gaat aan en uiteindelijk kan er niemand in de caravan stil blijven zitten. Rond de klok van 2400u begint André Hazes te zingen en de polonaise wordt ingezet, 1 meter naar voren, omdraaien en terug enz. Tot in de late uurtjes hadden we plezier. De tentjes werden rondom de caravan in de paardenstallen opgezet en we gingen lekker naar bed. Geert/Noud in de caravan, Saskia/Sarah in de stal van Humberto, Kris/Anne in de stal van Black Beauty en Rik/thijs in de kantine achter de bar.

 

 

Allemaal op Jan&Karel

Toen ze eenmaal allemaal binnen waren wilden ze allemaal ff een rondje op J&K rijden. Aldus geschiedde. Wel geen ervaring, maakt niet uit, Jan en Karel werkten heel goed mee om met het nieuwe team van de week een goede start te maken.

 

 

De ochtend en het ontbijt met het team van deze week en op naar Madrid

Al vroeg is iedereen wakker geworden of gemaakt en worden de paardjes gevoed, het ontbijt klaargemaakt en toilet gedaan. Rond negenen gaan we met de paarden aan de slag en om 10 uur zitten Sarah en ik erop. De zesde etappe gaat beginnen.

Het team van deze week gaat het helemaal maken….let op: Geert, Saskia, Kris, Sarah, Anne, Thijs, Rik en ik maken de week vol en gaan richting Madrid. Het is de hele week één groot feest.

 

 

Lekker eten en samen dingen doen

Je zou erbij moeten zijn. Vroeg in de ochtend samen ontbijten en alles voor het vertrek van Jan&Karel klaarmaken. Als je terug komt dan samen eten klaarmaken en samen aan tafel, das nou nog eens vreselijk genieten, ik geniet er deze week ook weer helemaal van, zie hieronder.

 

De eerste etappe 6 dag

Sarah en ik gaan op weg van Santa Maria/Mahamud naar Torressandino. In 6 uur tijd rijden we door een geweldig landschap in ruim 6 uur,  36 kilometer. Echt waar geen opgave. We pauzeren ruim omdat het aanzicht indrukwekkend is en vooral blijft. Sarah, ik, Jan en Karel we genieten van de vergezichten,, de vogels en de enorme akkers waarop alles net opkomt. Veel klein groen. Ik krijg het niet voor elkaar om het netjes en uitgebreid te beschrijven, het is te veel en te mooi, ik blijf onder de indruk, prachtig. Kijk naar de foto’s bij deze en de filmpjes op You Tube, tis zo de moeite waard en als je er op een paard doorheen mag rijden een hele aparte, bijzondere en mooie ervaring. DOEN een keertje dus !!!

Locatie aparte

Met Jan&Karel komen wij aan in Torressandino. Het is meteen feest. Het hele team wachtte ons op en stond klaar om ons te ontvangen. Wij hadden net als de kwartiermakers een mooie dag. Veel plezier, ontspanning en ontmoetingen. De plek waar we terecht waren gekomen was wonderlijk. Tussen de akkers bij een tweetal niet meer in gebruik zijnde kippenschuren. Een toilet bouwde Rikkie en water was er niet, maar wel 220V en ???!!!! maf genoeg WiFi. Nou ja en nou jij weer. De tenten werden opgezet en alles en iedereen was weer klaar voor een feestje. Ik kan zeggen, das gelukt

 

Met mijn zoon Rik op stap

Ik ben zo trots als een paard met 6 staarten. Wat leuk om met Rik op stap te gaan en dan te paard. Hij rijdt prima en heeft voor deze tocht veel geoefend en dat is te zien ook. We hadden een prachtige dag en hebben lekker zitten beppen op onze paarden van Mahamud naar Torresandio. In 3 uur reden we de 25,8 km  met een nieuw dag record van 7,1 km per uur gemiddeld.

Maar de dag door waren we alle twee stevig onder de indruk van de uitzichten en vergezichten. GEWELDIG; filmpjes en foto’s moeten jullie overtuigen. Van alle landen waar we tot nu liepen moet gezegd worden dat de paden waarop we rijden helemaal te gek zijn. De hele dag zandpaden, landwegen en open weiden waar we doorheen kunnen. Asfalt kom je niet tegen.

Aankomst een groot feest

Komen we op de locatie aan. Alweer ene Pablo waar we terecht komen, maar wat wil, nu op een privé adres. Pablo is een fantastische vent en gastvrij als maar wat. In de ochtend moet hij vroeg de deur uit. Zijn huis blijft open voor ons zodat we kunnen douchen en het toilet gebruiken. Ook de keuken staat tot onze beschikking. Jan&Karel worden achter huis samen met de caravan, paardenwagen en drie auto’s neergezet en als Rik en ik aankomen begint meteen het feest. Door de drie honden ligt de hele tuin vol met drollen. Alles wordt klaar en opgezet. De drollen worden door Anne en Geert vakkundig opgeruimd en we mogen in huis douchen en naar het toilet. Pablo heeft een half lam meegebracht en we mogen mee eten. Uit het dorp wordt een pan met vers klaargemaakte escargots aangereikt. Alles in overvloed. Sarah en Saskia oefenen ondertussen Salsa want volgende week moeten ze afdansen. Pablo doet in wijn en een stel van het team gaat mee naar zijn wijnkelders en komt terug met proefproducten. Het wordt laat en heel mooi. Allemaal genieten en plezier maken. Ik zit ondertussen aan de tekst van deze site te werken en mis teenentander, maar jullie zijn ook belangrijk voor mij kus en welterusten…..voor jullie dus.

 

Van Pablo naar de eeuwige druivenvelden

Einde ochtend vertrekken Sarah en ik richting Pedrosade de Ducro. Maar eerst afscheid nemen van onze Kris en Anne. Het was ontzettend gaaf dat ze hier een paar dagen op bezoek kwamen. Het viel ons allemaal zwaar dat ze terug naar Nederland moesten, maar verplichtingen kom je na.

Eenmaal op de paarden worden we weer gegrepen door het enorme uitgestrekte landschap. Prachtig en om er doorheen te rijden voor herhaling vatbaar. Vandaag rijden we Spanjes bekendste en grootste druivengebied binnen, nl dat van de Temprannilo druif. Gelegen tussen Burgos, Valladolid en Segovia; Ribera del Duero. De wijn is zeer smaakvol, schijnt het, dus vanavond maar eens uitproberen.

Als we van de hoogvlaktes het ietwat lager wijngebied binnenrijden zijn de vergezichten weg en zien we alleen nog maar velden vol druivenstruiken. By the way met de komst van deze struiken verdwijnen helaas ook alle mooi zandpaden en worden we gedwongen langs en over asfalt onze weg te zoeken. We blijven overigens op een hoogte ergens rond de 900m zitten. Dwz in de ochtend fris en overdag lekkere temperaturen rond de 15 gr. Na 3,5 uur komen we aan en hebben we 21,4 km afgelegd. De kwartiermakers hebben weer een fijn plekkie gevonden, naast het voetbalveld waar een pas nieuw clubhuis is neergezet waar we van de voorzieningen gebruik mogen maken. Het veld dat erbij ligt mag ook wel eens worden vervangen, maar de centen waren op. Ik kreeg een vreselijk gevoel van herkenbaarheid met een hockeyvereniging !!!! De tentjes werden voor de nacht onder de hoofdtribune opgezet.

Ook families en kinderen uit de buurt kwamen ff op visite, dus Jan opzadelen en met de kinderen rondje rijden.

 

Fransjes en Rikkies ooievaar staat in de startblokken

Als je zo rondloopt door de dorpjes zie je van alles en het associëren is mij niet vreemd en houdt me vaak continu bezig tot vervelends toe. Maar vandaag overkwam me toch wel iets heel bijzonders. Lopen we door Navalilla, zit er op de kerktoren een prachtige ooievaar die uitkijkt richting noorden en onder zijn rechterachterpoot een startblok heeft staan. Ik denk meteen, hij is klaar voor de start en gaat er dus met wat margetijd ongeveer 9 weken over doen om Fransje&Rik te bereiken met haar cadeau. “Jonge vliegen maar zodat je er op tijd bent”, dacht ik nog !!

Mooie en lange tocht met mijn zoon

Het is toch wel bijzonder. Onze Rik is ruim een jaar geleden gaan leren paardrijden. Vandaag maakt hij zijn tweede grote buitentocht. Het was mooi om samen met hem zo de dag door te brengen. Lekker kletsen, alleen lopen, route bespreken, lunchen en met de paarden een einde wandelen enz. Ik heb ervan genoten….lekker jong.

Nou we maakten een prachtige tocht berg op en af. Hoogteverschil de dag door ruim 450 meter. Veel akkers, maar ook idolate stukken, vlaktes boven op de bergen van 1.000 ha groot, helemaal bezaaid met grote keien. Even later akkers waar bergen van de keien op elkaar gelegd zijn door de boeren. Heel apart en jij loopt er met je paard doorheen.

We legden vandaag in 7,5 uur 41,6 km af en pauzeerden 1,3 uur. Dus van de caravan naar de caravan een mooie werkdag van bijna 9 uur. We hebben genoten en bij aankomst is het altijd feest. De kwartiermakers zijn blij en wij ook. Borrel, hapje en lekker bijpraten over de dag. We hebben allemaal wel iets moois meegemaakt.

Vandaag was de aankomst weer apart. Wildkamperen, dé specialiteit van Geert, Thijs en Rik. We stonden aan de voet van een heuvel aan een riviertje. Geen voorzieningen, maar dat maakt niet uit. Toiletten kun je in de hele wereld overal vinden als je creatief bent. We zijn de avond ingegaan met een mooi kampvuur en één groot feest. De plaatselijke apotheker, Makkie was zijn naam, met zijn Pitbull was er ook en gaf ons vele tips voor de rest van de route. Overigens dronk de pitbull, lull, ondertussen mijn glas met jenever leeg, de hond !! Maar goed we hadden een leuk feesie

De laatste dag van de zesde Etappe

Vrijdag rijden we voor het laatst deze week. Met Sarah, de dierenarts van Jan&Karel. Tis altijd heel fijn dat een deskundig iemand naar de paarden kan kijken. Haar oordeel: ”Na 1.000 km staan ze er goed bij, beetje afgevallen, maar goed bijvoeren en vitamines geven helpt zeker”. Hebben we gedaan. Nog ff een wormenkuurtje er tegenaan en lopen maar. De paarden vinden het geweldig om iedere dag een lekker stuk te lopen. Dus vandaag gingen we van start en liepen van Sacramenia naar Cantalejo in 6 en een half uur. De afstand ?? 39,8 km. Morgen hebben ze rustdag. Jan&Karel zijn ondergebracht in een paardenpension bij Conrado. Bij aankomst poetste hij de paarden van onder tot boven en de kleine wondjes werden behandeld met zalf. Lieve en geweldige paardenman. Wij zijn er blij mee.

De dag door hebben we weer van alles gezien. Op een paard in een rustig tempo door de omgeving wandelen is een aanrader. Je wordt er rustig van, de paarden vinden het heel lekker en je komt op plekken waar niemand ooit komt. Het is echt waar genieten, genieten, genieten !!!!!!! een aanrader voor iedereen. We lopen op ongeveer 1.000 m. De wind is fris, de zon warm. Vandaag akkers, bergje op/af, langs rivieren en stuwmeren, over asfalt en zandpaden, door bossen en over open vlaktes. Bijna 40 kilometer genieten en lekker op jezelf zijn. En dan de aankomst aan het einde van de dag. De kwartiermakers, deze keer 4 stuks staan klaar om te begroeten, wij ijn na zo’n lange dag blij hun te zien. Ze hebben alles klaarstaan, van een drankje tot een hapje en zelfs je sloffen staan in de zon (bij wijze van!!). Je komt aan en ontmoet meteen weer nieuwe mensen, nl die van de stal, verblijfplaats. Vandaag is Conrado onze gastheer, we vonden het allemaal een ontzettende lieverd. De paarden was hoofdonderwerp en hij verwende ze als zijn eigen kind.

en daar gaan we weer op YouTube: